Het lastige maar ook het mooie aan reizen is dat het niet te omschrijven valt in een x aantal woorden. Hoe je het ook probeert, je zal altijd tekort doen aan alles wat je ziet. Zoals gisteren, we maakten een tour langs de Blyde River Canyon, in twee woorden: bijzonder mooi! (Gelukkig hebben we de foto's nog...)
De komende 10 dagen maak ik een rondreis samen met pap door het Noorden en Oosten van Zuid-Afrika. Ben benieuwd wat ik allemaal ga zien.
Afgelopen week was 'normaal'. Gewerkt bij Elizabeth, gesprekken met Khethiwe, met kinderen gespeeld en heb een heus voetbaltoernooi voor meisjes georganiseerd (ja broers jullie mogen trots op mij zijn)
Voel me hier steeds meer thuis, ben nu op zo'n punt dat ik eigenlijk niet meer terug wil, of in ieder geval soms bang ben om terug te gaan naar Nederland en in mijn oude drukke levensleur (is dat een woord?) terug te vallen. Gelukkig heb ik nog twee maanden om het me nog meer eigen te maken en hoop iets van dit mooie leven mee terug te nemen naar Nederland. Help mij hier aan te herinneren als ik weer terug ben!
Dinsdag heb ik vuil verplaatst van de ene plek naar 3 meter verderop, zonder te zeggen waarom. Erg lastig voor mij omdat ik altijd wil weten 'waarom,wanneer,hoe,wat het plan is en het eigenlijk altijd beter weet'. Iets wat ik hier leer, geen vragen stellen maar gewoon doen:)
Woensdag ben ik naar een nieuwe community geweest en weer nieuwe kinderen ontmoet. Een meisje 'welcome', kwam naar me toe en we werden vrienden voor twee uur. We spraken allebei onze eigen taal maar we leken elkaar te begrijpen. Welcome leerde mij iets wat voor mij een nieuw perspectief zal zijn de komende twee maanden. We stonden samen in de rij te wachten op haar eten. Waar andere kinderen gelijk hun bakje leegaten deed zij er een deksel op. 'Papa ill'. Hoe weinig zij ook had, hoe jong ze ook was, alles wat zij had en wie zij was stelde zij in dienst voor de ander. De afgelopen weken heb ik veel over mijzelf geleerd en veel mogen ontvangen en dit was erg waardevol. De laatste dagen besefte ik me opeens dat het niet om mij gaat en wil ik zijn zoals 'Welcome'. Tof hoe inspirerend een meisje van 9 jaar kan zijn, les voor deze week: kijk nooit neer op wie dan ook!
Hee Margreet!
BeantwoordenVerwijderenWat fijn dat het steeds meer je plekje daar word,
ik ben hartstikke jaloers op jou!
Heel veel plezier met je vader, ik hoop dat jullie een mooie reis maken, en dat je veel bijzondere dingen tegen komt!
Liefs Astrid
Hey Meet ;), bijzondere post weer! Ik zag ook je fotos op facebook. Wat mooi! Begrijp dat je misschien wel niet meer terug wilt! Is dat ook het huis van Khethiwe? Ziet er mooi uit vind ik! Ik denk dat je heel veel voor die mensen en vooral die kinderen betekend. Alleen al het feit dat je iemand 'ziet' betekend enorm veel. En vooral kinderen. Die hebben in mijn idee niet echt een plek in Afrika... Daarom zijn ze soms ook zo snel 'wijs' denk ik. Hee en over je vorige berichtje: als je tekst over Hosea 6:2 ging, amazing!!
BeantwoordenVerwijderenNou mooie tijd met je teenslippers! ;) Liefs, WJ
Whoehoe, ik loop maar 2 verhaaltjes achter.. eerst ff nog op deze reageren: toen je schreef; “Een meisje 'welcome', kwam naar me toe en we werden vrienden voor twee uur. We spraken allebei onze eigen taal maar we leken elkaar te begrijpen”.. gehehe dat vind ik nou zo mooi om te horen!! En lees 1 tim 4:12 maar eens, mijn belijdenistekst, maar super van toepassing op wat jij zei over niet moeten neerkijken op wie dan ook!Ik vind het zooo tof dat je met je paps rondreist!! Echt te gaaaf. Ik ben met paps voor een weekendje naar Brussel geweest, niet te vergelijken, maar ik snap dat je ervan geniet :) liefs Kirs
BeantwoordenVerwijderen