Slapen is belangrijk. Op dit moment voel ik mij heel wat beter dan het vorige bericht. Thanks dus!
Twee dagen geleden ben ik naar het Krugerpark geweest, giraffen op de weg alsof het niks is en een file veroorzaakt door neushoorns alsof het de normaalste zaak van de wereld is : )
Gisteren heb ik weer gewerkt bij Elisabeth samen met Khethiwe (ik weet nu eindelijk hoe je het schrijft:)). Ze vertelde mij meer over haar verleden en we moesten samen huilen. Deze drie maanden in Afrika zijn zeker niet voor niks. Verder beschouwen sommige vrouwen uit de omgeving het huis van Elisabeth als een soort van kinderopvang. Ik begin hier enorm veel van kinderen te houden, maar als ze gaan huilen zonder enige reden en mijn schoot als toilet gebruiken ben ik opeens ietsje minder blij..Het is trouwens bizar om te zien hoe jong de kinderen hier voor zichzelf leren te zorgen, ze moeten wel.
Ook heb ik een jong meisje ontmoet, Precious. Ze werd aan mij geintroduceerd: '9 jaar oud, wees, besmet met Aids.' Ze pakte mijn hand en liet deze voor de rest van de tijd dat ik bij haar was niet meer los. Tot deze ontmoeting met Precious was ik me niet bewust van het Aids probleem, het blijft verborgen, het is een schande en niemand wil er over praten. Komende dinsdag ga ik met een nieuw team meehelpen met Home Based Care (een soort thuiszorg alleen dan iets minder georganiseerd) en we gaan dan mensen verzorgen en bemoedigen die niet meer hun huis uit kunnen.
Over het nieuwe team gesproken, het Orlando team heb ik vandaag uitgezwaaid en er is een nieuw team uit Zwitserland gearriveerd, een snowboard DTS-team. Vraag me niet wat ze hier komen doen, maar ik ben allang blij dat ik weer wat mensen om me heen heb en waardeer hun lompe grappen.
Vandaag voelde als een nieuwe start. Ik heb een nieuwe kamer, wat eigenlijk meer op een gevangeniscel lijkt, grote kale ruimte, lelijke muren, een heel klein raampje met tralies ervoor en dan een enorm bed. Op mijn manier heb ik er iets gezelligs van gemaakt en heb met kauwgom wat foto's op mijn muur geplakt : )
Verder kreeg ik van mijn moeder een interessant smsje wat zo ongeveer de grootste struggle is hier: je bent een human being in plaats van een human doing. Het is nog steeds moeilijk om de switch te maken van elke minuut volgepland naar niet eens weten wat je de volgende seconde gaat doen. Maar, het is waarschijnlijk goed voor me, ik leer hier enorm veel van en wil jullie hierin ook echt bemoedigen. Geniet van de stilte, zoek rust op en geniet!
De laatste dagen begin ik steeds meer te dromen, krijg ik visie voor deze omgeving en begin ik zelfs het eten te waarderen. De conclusie van dit bericht is dat ik dus steeds meer begin te wennen, enorm geniet van de zon, blij wordt van de kinderen hier en het normaal vind dat er kikkers naast mij zwemmen in de douche.
Take care en de mailtjes doen mij goed!
Had ik een heel bericht getypt, heeft mijn computer het gewoon niet geplaatst! Bleh.
BeantwoordenVerwijderenHoe dan ook, ik ben blij om te horen dat het goed met je gaat, Margreet! Dat je een beetje je plekje begint te vinden en dat je echt visie krijgt voor de omgeving is tof. En de dingen die je leert.. Zelfs hier in Nederland leer ik weer van jou: gebed is inderdaad superbelangrijk, het is goed om dat te blijven onthouden. En dat we human beings zijn in plaats van human doings is een mooie eye-opener zo aan het begin van het nieuwe blok. ;)
Ik moest trouwens echt hardop lachen toen ik las dat er snowboarders (?!) zijn. Maar het klinkt gezellig, misschien kunnen ze je nog wat moves leren voor terug in Nederland. Overigens ligt hier geen sneeuw meer, het weer is alleen nog maar druilerig. Dus geniet extra van de zon zou ik zeggen ;).
Heel veel liefs en ik blijf voor je bidden,
Else
Heey Margreet!
BeantwoordenVerwijderenWat fijn zeg dat je steeds meer je plekje vind in dat grote Afrika!
Die giraffen klinken wel heel gaaf! =)
Ik schrok wel toen ik je vorige bericht las,
ik hoop dat dit onderkomen wat veiliger is!
En ik hoop dat je nog veel voor mensen zoals Precious kan betekenen!
Heel veel succes, en ik bid voor je!
Liefs, Astrid
Haha, ik had deze nog niet gelezen, dus de mail die ik net stuurde is niet meer up to date;) Je moet ook altijd ff naar SF mailen als er weer een update is! En komen er nog foto's???
BeantwoordenVerwijderenVeel plezier met de Zwitsers. Wat je niet als bemoediging tegen de Zwitserse meiden moet zeggen is "You're a machine"
Het is maar dat je het weet.
Hey Meetje!
BeantwoordenVerwijderenLeuk, die Zwitsers! Met die lompe grappen moet het vast goedkomen, ik las net weer die verjaardagsbrief van jou en Rienie, haha, hilarisch! That can you well, lumpe jokes make!
Doe je best, geniet en hou vol! Dikke kus, Chris
Hee lief! Ik wacht op een nieuw verhaaltje!
BeantwoordenVerwijderenxx Loïs