Een vulkaan heeft mijn wens om langer in Kaapstad te blijven vervuld. Wel was de dag op het vliegveld maar een rare dag. De ultieme test in geduld, vertrouwen, loslaten en accepteren. Al mn koffers ingepakt, instapkaart gehaald, klaar om weer terug te gaan naar Nederland en dan blijkt het opeens 'impossible' te zijn. Drie uur in een rij staan, wat uiteindelijk een verkeerde rij bleek te zijn, chaos op het vliegveld, niemand wist iets, en uiteindelijk besloot ik terug te gaan naar Muizenberg.
Waar ik eerst alleen maar dacht aan alle dingen die ik in Nederland zou gaan missen, kwam een nieuw avontuur dichterbij waar ik verder van het vliegtuig vandaan reed. Ik voel me als Alice in Wonderland, die wakker wordt en elke dag in een nieuw konijnenhol valt en een avontuur beleefd zoals ik nooit had kunnen plannen. Het is bijzonder hier, nieuwe ontmoetingen, strandwandelingen, koffie in de meest gezelligste cafétjes ooit, reggaebandjes, schilderlessen, Afrikaanse danslessen, zonsondergang, zonsopgang, surfen en berg beklimmen. Het voelt onwerkelijk hier en geniet van de vrijheid. Het is bijna grappig om te zien hoe alles op zn plaats valt. Maar het is goed voor nu en heb zin om iedereen weer te zien. Op 29 april stap ik in het vliegtuig (hoop ik) en kom 30 april rond 10.30 op Schiphol aan. Gaat er nog wat gebeuren met Koninginnedag in Utrecht? : )
Geen opmerkingen:
Een reactie posten