Shrek en een logeerpartij waar het noviciaat niks bij zal zijn

Ooit shrek gezien? Dan ken je ook wel het nummer "I'm a believer" van "The Monkees" wat tot en met afgelopen zondag voor mij "Het aftitelingliedje van Shrek" van "Shrek" was. Wat gebeurde er zondag? Niet zoveel, behalve dat ik in een kerk was waar we dit "Shreknummer" zongen en voordat ik het wist er een traan over mn wang rolde. Wat bij mij ook bij één traan bleef omdat ik (a) mijzelf afvroeg hoe emotioneel geladen de tekenfilm Shrek ook alweer was en (b) ik over het algemeen niet zoveel van huilen hou en (c) omdat ik gewoon helemaal verwarring was dat we dit zongen i.p.v. iets met een orgel. Uit nieuwsgierigheid bekeek ik net op Youtube het laatste gedeelte van Shrek en gedachte (a) bleek niet van toepassing te zijn op deze situatie. Gedachte (c) wel, maar na het vinden van de songtekst (je gaat bijna denken dat ik me verveel hier in Zuid-Afrika) begreep ik dat mijn reactie niks met Shrek te maken had. Het nummer begint met deze woorden:

I thought love was only true in fairy tales
Meant for someone else but not for me.
Love was out to get me
That’s the way it seemed.
Disappointment haunted all my dreams.

Ja. Dit heeft weinig met een romantische liefde te maken. Ik dacht ‘als ik maar naar de andere kant van de wereld reis dan vind ik het vanzelf wel’, ontdek ik vanzelf wel wat die echte liefde en geliefd zijn betekent. Hmm, misschien een beetje, maar deze tekst was nog steeds confronterend. Blijkbaar.

Then I saw her(His) face, now I’m a believer
Not a trace of doubt in my mind.
I’m in love, I’m a believer!
I couldn’t leave her(Him) if I tried.

Morgen ga ik voor een paar dagen ‘logeren’ bij Khethiwe en daarna nog twee dagen bij Ncobile. Wat heeft dit met Shrek te maken? Weinig, behalve dat ik ook ga slapen in een hutje, op de grond, geen water heb, ga koken in een vuurtje, de wc een andere vorm heeft dan ik gewend ben en er nog meer rare beesten om me heenlopen dan hier op de base. (Ok toch best nog wat overeenkomsten). Maar iets anders dat me raakte is dat ik wel meer zou willen vertrouwen, er niet alleen over zou willen schrijven, maar het echt wil uitleven. Dat ik geen twijfel heb en bang ben om daar in het niks te leven, maar gewoon ga en geloof dat het ok is. Nog best lastig, maar ik ben benieuwd wat de komende dagen gaan brengen. Het noviciaat zal er niks bij zijn : )