Allereerst: thanks voor al jullie lieve mailtjes. Ik heb ze net even snel gelezen en dat deed me erg goed! Ik moest voor het eerst huilen sinds ik in het vliegtuig ben gestapt en ik was daar stiekem wel blij om : )
Even een korte update. Het is bijzonder hier. Gisteren mocht ik meehelpen met een feeding programm in de community kabokweni, gedanst met kinderen, en een paar meisjes gingen vlechtjes in mijn haar maken, wel ben ik nog op zoek naar mijn houding. Vandaag had ik een dag vrij maar ik vond het maar niks hier in mijn eentje, dan ga je nadenken en meer van dat soort dingen dus ik besloot om mee te gaan met het outreachteam uit Orando. De wekker ging om 6.00 en daar stond ik in mn oude kloffie, pikhouwelen en modder scheppen voor de bouw van een nieuw care-center in een andere community. Ik leer hier nieuwe dingen, als ik mn kamer uit moet ga ik gewoon mn eigen huisje bouwen : )
Het is even heel kort, kreeg weer 2 minuten : ) Ik hoop later wat meer details te vertellen van alles wat ik hier meemaak en zie...Ik hou jullie op de hoogte en de belangrijkste les van vandaag is dankbaarheid. Een meisje uit de community, waarschijnijk een wees, ging samen met mij bidden, en ze kon alleen maar God dankbrengen voor wie Hij was, dat raakte me enorm en daarom ga ik dat zo ook maar even doen. Dank U God voor de zon, dank U voor de mooie insekten en het gezelschap onder de douche,dank U voor de mooie omgeving, dank U voor Uw liefde en dank U dat U zoveel groter ben dan ik ben en dank U voor vrienden!
Verbrand en wel, vanuit Afrika
Anneleen: En dank U voor kleine Margreet, en haar leuke blog.
BeantwoordenVerwijderenMeet! Hou vol! En blijf schrijven!
BeantwoordenVerwijderenx Chris
Tof om je verhalen te lezen Marg! Klinkt echt indrukwekkend... Ik hoop dat je gauw je plekje zult vinden zodat je kan gaan genieten van wat je meemaakt en leert!
BeantwoordenVerwijderenLiefs uit Overvecht